eiland
Je kocht een roeimachine
en verdween
er zwol een zee langs je slapen
het tapijt verdween onder hersenkoraal
golfslag tegen de ramen
zeegras in het kozijn
ik hees de vlag
zodra het eten arriveerde
maakte van mijn handen
een scheepshoorn
je kwam steeds later thuis
ik vond schelpen in je oksels
drukte ze tegen je oren
eigen ruis vond je prachtig
ook al had je geen kist, kaart of kruis
ging je steeds verder
ik dacht dat je avontuur zocht
nu weet ik dat
eilanden niet navigeren
die drijven afUit: Victorieverdriet
gif
Je gif is zo leuk
stuiptrekkende marionet
met aandachtsdraadjes
schermstraling stoort me niet
maar ik woel van het idee
dat ik live mijn like geef
jij jouw favoriete emoji uitbeeldt
in het donker klik ik gretig door
op je voorhoofd
droom van een meme
met jouw mond
Uit: Victorieverdriet
napoleon was ook een fetisjist
Het jasje van Napoleon heeft jouw maat
de stevige stof
het diepe blauw met gouddraad;
het zou je goed staan
je was jeugdkampioen worstelen
dat neemt niemand je meer af
ook al win je nu geen medailles meer
maar meisjes
Napoleon was ook een fetisjist
hij hield van kostuums en rollenspel
ik lik je oksel en je zegt:
dat is een goede move
een echte worstelaar heeft spiergeheugen
zijn armen vergeten niets
willen altijd vasthouden
of veroveren
Uit: Victorieverdriet
hoe je date
1.
Wat is de etiquette
van een gangbang?
er wordt niet gebeft
het meisje
moet zich concentreren
zeg niet dat ze mooi is
natuurlijk is ze mooi
anders zou je haar niet neuken
dat leerde je van je vrienden
over je vader praat je niet
2.
zodra het is gedaan
zeg je dat je uitgaat
ik mag niet mee
dan denken de jongens
dat ik om te delen ben
kwaad kijk je toe hoe ik me mooi maak
stuurt berichten
die aankomen bij anderen
tegen mij zeg je niets
we lopen ieder een andere kant
de nacht in
naar schril licht
en muziek die alles overstemt
daar doen we dingen
met andere mensen
Uit: Victorieverdriet
victorieverdriet
Ik ben altijd alleen als ik je schrijf
de woorden waarmee ik je overwon
werden op een eiland geschreven
waar ik nauwelijks nog mens was
veroverwoede slaat
eenmaal ingelost
om in victorieverdriet
was dit nou alle ophef waard?
een paar meter stenen, modder en gras
had me bijna mijn leven gekost
het is grootheidswaanzin om mezelf met Napoleon te vergelijken
het is grootheidswaanzin om Napoleon te zijn
voor jou doe ik mijn bloedjas uit
ik ben meer dan de achterkant van een heer
het snavelhondje ligt op mijn schoot
honderd titels draag ik over
je mag eruit kiezen om o.a.
Napoleon te zijn
(met dank aan Gerrit Kouwenaars Elba)
Uit: Victorieverdriet
ik was een nachtclubdanser
In het donker begon ik te knetteren
en zingen als een knijpkat
ik heb de nacht opgelicht
met mijn kermislijf.
Ik heb mezelf uitgeveegd als vet over de wereld
glimmend als een braadstuk gleed ik door de waas
op zoek naar waarheid
waar is alle tijd aan opgegaan?
Ik heb zoveel gedanst.
Ik verzon elke dag een feest.
Het was een manie, een manier om-
Was er echt zoveel te vieren?
En nog steeds sta ik onder spanning
dat heet kinderslot
Je moet me indrukken
en dan draaien tot een pirouette
Ik dans nu als een slang
als een gebed
maar mijn tanden zijn te lang
ik hap de lucht in stukken
als ik praat
breng water mee als je me zoekt
want ik ben vuur en overvloed
mijn schaduw groeit tot
schroeiplek op je schoot
ik heb veel handen verbrand
ik heb het niet bedoelt en toch gedaan
dromen met plezier verstampt
ik ben een koplampkind dat verblind
ik heb geen spijt, dit is een drang
er is een beat die klinkt als ik praat
ook stil beweegt de dag
ik schijn
dat is mijn aard
ben ik ooit zachter licht geweest?
Ik heb de nacht nooit gemist
dromen die nooit botten kregen
die vleesloos verrotten
‘s nachts groei ik uit
‘s ochtends krimp ik in
ik heb veel goede gesprekken gehad
en ben ze stuk voor stuk vergeten
wat er werd gezegd deed er niet zo toe
het was meer de klank bij een gevoel voegen
ik heb ‘s nachts kasten leeggeruimd
boeken gelezen en geschreven
foto’s bekeken en brieven bespaard
ik heb in het donker gelegen en gestaard
gedacht aan vrienden die
die ene toen
en daarna jij
altijd jij
het haakje dat je werd
waar ik mezelf uiteindelijk
aan ophang
na weer een lange dag leven
Ik heb de nacht nooit gemist
wel alles dat erin verdween
We denken soms dat we sterk zijn
met onze botten vol merg en onze
gewrichten goed in elkaar gezet
onze windbeschermende jacks en
glad gepolijste tandenrijen
met onze huizen, haren, honden,
messen, meningen, magen
maar we zijn kleiner dan
insecten op een hand
kwetsbaarder nog
want we missen
een dekschild
en onze huid
ademt en
opent
we zijn zo leeg als de ruimte om ons heen en
soms zo vol als de wereld die we doorkruisen
we moeten het er mee doen
die onafschudbare zachtheid die
ons mens maakt